Heb je naaste lief. Opgegroeid in een christelijk milieu heb ik deze zin eindeloos vaak gehoord. Zij die deze zin uitspraken, spraken hem door hun gedrag vaak tegen. En ik zou hypocriet zijn wanneer ik zou zeggen dat ook ik deze zin niet vaak door gedachten of daden heb tegengesproken.
Heb lief. In deze roerige tijd, waarin mensen worden afgeschreven, gediscrimineerd of vermoord om hun huidskleur, afkomst of geaardheid – om hun menszijn – klinkt deze zin nog luider en dringender. Maar deze zin willen naleven heeft grote consequenties: in daden, in gedachten, in de durf om je stem te laten klinken.
Dat vraagt nederigheid, maar ook lef om jezelf eerlijk in de spiegel aan te kijken en om out of the box te denken. Er was eens Iemand die dat deed. En ik merk dat die Iemand een steeds grotere betekenis krijgt in mijn leven, omdat ik zie wat Hij deed en hoe Hij met alle mensen in dialoog ging. Hij zei: ‘Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.’ (Joh. 13:34-35)
Er is een man gestorven, die niet had hoeven sterven. Ik weet niet waarom hij is gestorven. Door haat, door woede, door afgunst? Er zijn protesten en rellen gaande. Er is woede, angst, zorg en verdriet. Er is onrecht. Racisme is onrecht, onderdrukt worden is onrecht, geweld is onrecht, mishandeling is onrecht en ga zo maar door. En door alle tumult heen, zouden we zomaar kunnen vergeten dat ook de naastenliefde zichtbaar wordt. Want voor mij is de urgentie om te leren liefhebben groter dan ooit. De urgentie om mezelf eerlijk aan te kijken, lef te tonen en samen met mijn medemens op te staan voor hen die zich onderdrukt voelen; niet alleen in Amerika, maar op alle plekken in deze wereld.
We moeten verbinden, ook al is er ergens verschil van mening. We hebben elkaar nodig. Dat gaat over muren en door grenzen heen. Willen we een verandering, dan moeten we ons daar samen voor inzetten, dan moeten we willen luisteren naar elkaar en elkaar willen zien. Dan moeten we ons oordeel thuis laten en met lege handen durven komen.
Dan moeten we durven liefhebben.
Ik mijmer nog even door vandaag; niet alles is al helder. De Man die ons de nieuwe wet heeft gegeven, heeft nog veel meer te vertellen over hoe om te gaan met de ander. Tijd zal wijsheid brengen, God zal wijsheid geven. Laten we samen bidden om goddelijke liefde in onze harten, om mededogen voor de ander, om zo samen te leren leven.
Wendy van Schaik
Wendy heeft samen met haar man Harm vier kinderen. Ze is theatermaker, schrijft graag gedichten, geeft les en acteert.