-
‘Mooie schoenen!’, zei hij. ‘Zo te zien echt Italiaans. Waar heb je die gekocht?’ Ik keek naast me en zag een man op leeftijd met grijzend haar, vriendelijk gezicht en intelligente blik. Het was wel de laatste vraag die ik had verwacht op deze plek – de gymzaal annex kerkzaal van een gevangenis ergens in het zuiden van het land, waar over een paar minuten de kerkelijke viering zou beginnen. We raakten wat aan de praat. Hij had altijd ‘in de schoenen’ gezeten en was er nog steeds dol op. En ja, mijn schoenen vielen wel een beetje op in dit gezelschap van slippers en sneakers. Meer
-
Het is een herinnering die is blijven hangen. Ik zat in groep 3. Er waren al wel televisies op school, maar dat waren nog van die dikke apparaten die op een kast door het schoolgebouw heen werden gereden. Als je de piepende wieltjes aan hoorde komen wist je direct hoe laat het was: we mochten tv kijken! Meer
-
Godfried Bomans schreef in zijn jonge jaren een prachtig sprookje: de rijke bramenplukker. Het verhaalt over een man, die eenzaam in een groot woud woont. Eenzaam, maar niet alleen. Elke dag ontwaakt hij vol dankbaarheid en bewondering voor alle schoonheid om hem heen. Meer
-
Galaten 5 vers 13: U bent geroepen om vrij te zijn. Misbruik die vrijheid niet om uw eigen verlangens te bevredigen, maar dien elkaar in liefde. Meer
