Ooit bedachten een vriendje en ik dat het leuk zou zijn om daarbij naar een bejaardenflat te gaan. De dame voor wie we daar zongen, had tranen in haar ogen van ontroering. Ik zal het nooit vergeten: zoveel eenzaamheid, en zoveel blijdschap om kinderen aan de deur te krijgen.

Dit jaar verschilt regionaal het advies of Sint Maarten wel of niet gevierd mag worden. In mijn thuisstad Haarlem mogen kinderen in duo’s met een ouder de straat op. Huizen waar de kinderen welkom zijn zetten een lichtje in de vensterbank. Bij die huizen kan met stoepkrijt anderhalve meter uitgetekend worden. Ik ben benieuwd of ik in mijn flat ook zingende kinderen zien zal, en heb in ieder geval snoep in huis voor ze!

Maar ook waar de tradities anders zijn heeft Sint Maarten mooie lessen. Oorspronkelijk was dit een bedelfeest, bedoeld om de lange, moeilijke wintermaanden door te komen. Dat ligt ook in het verlengde van de verhalen over Martinus van Tours, die zijn mantel in tweeën sneed zodat hij hem kon delen met een bedelaar. Meer dan dat mocht hij niet weggeven, want zijn mantel was eigendom van het Romeinse rijk.

Het feest roept op om te delen met wie het minder heeft. En van delen kunnen de Covid-regels ons niet weerhouden. Of het nu tijd, aandacht, een kaartje of geld is, het is niet al te moeilijk om iemand te vinden die we een steuntje in de rug kunnen geven in onze eigen moeilijke wintermaanden.

Erica Kramer
Redacteur en blogger