Menu

Alleen op de wereld

winter-843305_960_720.jpgvrijdag 21 december 2018

‘Heb je al gehuild?’ Het is de vraag die ik stel aan mijn kinderen nadat ze begonnen zijn te lezen in 'Alleen op de wereld'. Dat is het beroemde boek van Hector Malot over een jongen die als baby te vondeling wordt gelegd. Ik ben benieuwd waar ze zijn in het verhaal en ik weet bijna zeker dat het moment er aankomt dat ze gaan huilen.

Tranen om Remi, de jongen die je in je hart sluit terwijl je hem volgt op zijn zwerftocht door het leven. Op zoek naar mensen die om hem geven. Hij weet hoe het voelt om alleen te zijn. Wat het betekent om in de steek gelaten te zijn door de mensen van wie hij houdt. En de lezer voelt met hem mee. Het is hartverscheurend om te lezen dat er zelfs een moment komt dat hij de honden en het aapje waar hij zo aan gehecht is geraakt, moet verliezen.
Het verhaal van Remi speelt zich af in Frankrijk in het jaar 1878. Wij leven in een andere tijd, in een ander land. Wij hoeven niet op straat te zingen in de hoop wat geld te verdienen om te kunnen eten.
We hebben hier goede sociale voorzieningen en een voedselbank voor wie dat nodig heeft. Maar het gevoel van eenzaamheid en verlatenheid is universeel. En ook in onze tijd doet het nog steeds veel pijn om alleen en in de steek gelaten te zijn. Want we zijn niet bedoeld om alleen te leven. De mens is een sociaal wezen. Dat wil zeggen dat we alleen tot bloei komen in het contact met anderen. We spreken en schrijven niet voor niets over ‘onze samenleving’. Maar hoe moeilijk kan het zijn om met elkaar samen te leven!
Eenzaamheid is één van de grootste verborgen problemen in deze tijd. Ze staat niet dagelijks op de voorpagina van de krant, maar een groot deel van de mensen voelt zich eenzaam en een op de tien mensen lijdt aan zeer ernstige gevoelens van eenzaamheid. Misschien ben jij een van de mensen die zich alleen voelt. Je zou veel liever willen dat iemand even je hand pakt of iets liefs tegen je zegt, dan dat je een pilletje neemt tegen je depressieve gevoelens of je slapeloosheid.
Je bent daarin niet alleen. Er lijden meer mensen aan het wegvallen van sociale netwerken en eenzaamheid dan aan alle infectieziekten bij elkaar.
We verlangen er allemaal naar om gezien en gehoord te worden. Om geliefd te zijn. Het is niet voor niets dat de datingsites de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond schieten. De ene na de andere relatie loopt stuk. Maar zelfs als we schade en pijn hebben opgelopen in relaties, zoeken we toch weer naar een volgende relatie. We nemen het risico om opnieuw gekwetst te worden omdat we verlangen naar iets wat alleen te vinden is binnen een liefdevolle relatie. We kunnen niet zonder verbondenheid. Zonder relaties gaan we langzaam dood van binnen. We verliezen een stukje van ons menszijn.
We hebben elkaar nodig. Gezonde relaties brengen ons tot bloei.
De tekst die boven mijn bureau hangt, zegt het zo: Jezelf te zijn, werkelijk jezelf, en te weten dat je geliefd bent, dat is bijna de hemel.
Helene Akkerman
Uit: Ik voel me zo alleen. Woorden van liefde bij eenzaamheid. 
Benieuwd naar meer informatie over het bemoedigingsboekje 'Ik voek me zo alleen' of wilt u een boekje bestellen? Ga snel naar: www.arkmission.nl/bemoedigingsboekjes
Labels
Algemeen

« Terug