Menu

Blogs

  1. We lopen redelijk zelfverzekerd het immens grote ziekenhuis binnen. Het is alweer vijf maanden geleden dat we in het Prinses Maxima Centrum in Utrecht voor controle waren. Wat verandert er toch veel in een relatief kort tijdsbestek. Meer

  2. Ik staar naar het witte scherm. De cursortoets knippert ongeduldig alsof het mij wil dwingen snel wat woorden op papier te zetten. Meer

  3. Het valt me lastig om een reisverslag te maken van mijn reis naar een plek als het vluchtelingenkamp Moria waar ik net vandaan kom. Alles wat door mijn hoofd gaat om op te schrijven, lijkt de situatie van de mensen teniet te doen. Meer

  4. De handen van de vioolspeler vliegen over zijn instrument. Een diep gevoel van geluk vult me terwijl de prachtige melodie de zaal vult. Meer

  5. Het valt me lastig om over een aantal uur Moria achter te moeten laten. Al die mensen die we in deze korte tijd hebben leren kennen... zij blijven daar. Meer

  6. In de regio waar ik werk is vanouds het katholieke geloof, inclusief alle bijbehorende tradities, het dominante. Meer

  7. Vandaag ga ik vroeg op pad om te checken wie nog wel, niet en waar in Moria woont. De zon komt net op, een nieuwe dag breekt aan. Meer

  8. Na vijf werkdagen, tijd voor reflectie. Op onze vrije dag rijden we met een deel van ons team van Christian Refugee Relief naar de noordkust van Lesbos, waar in 2015 zoveel vluchtelingen aankwamen. Meer

  9. Misschien ken je de stickers wel van flink wat jaren geleden: de regenboog met daarbij de woorden ‘Er is hoop’. Meer